อยากเขียนเว็บของตัวเองแต่ทำไม่ได้สักที มันยากจังทำไงดี

เชื่ออย่างสนิทใจเลยว่า...........ประโยคด้านบนนี้ทุกคนที่ได้อ่านบนความนี้เคยบ่นถ่อยคำๆ นี้มาแล้ว

     หลายคนมีความรู้สึกอย่างนี้ทั้งสิ้นในตอนเริ่มหัดเขียนเว็บช่วงแรกๆ หลายคนถึงกับต้องวางมือแล้วไปตัวช่วยอื่นๆ ที่มีอยู่ดื่นดาษ (ดาษดื่น) บ้างก็ไปจ้างคนที่เข้าเขียนเป็นอยู่ก่อนแล้วช่วยเขียนให้ อันนี้ต้องควักเงินตามระเบียบ บางคนพอจะถูไถไปได้บ้างก็เสาะหาพวกเว็บที่ให้บริการฟรีเว็บ หรือฟรีเว็บล็อค หรือโซเชียลเน็ตเวิร์ค แต่บางคนก็ถึงกับเลิก เลิกที่จะพยายาม เลิกที่จะใขว่คว้าหาความรู้เพิ่มเติม

     อันที่จริงแล้วการที่จะเขียนเว็บขึ้นมาสักเว็บนึงจากความสามารถของตัวเราเองนั้นมันไม่ได้มีจุดเริ่มต้นที่คุณเก่งคุณรู้หรอก มันเริ่มต้นที่ความสนใจของตัวคุณเองต่างหาก ถึงแม้พื้นฐานของคุณที่ตัวคุณกำลังมองดูตัวคุณเองอยู่ตอนนี้ อาจจะอยู่ในระดับศูนย์ แต่ทันใดที่คุณได้รู้จักกับคำว่า HTML เท่านั้นคุณก็ บวก 1 แล้ว

     สิ่งนึงที่ต้องการจะสื่อคือ ถึงแม้ว่าคุณจะไม่มีความรู้ทางด้านนี้เลยแม้แต่น้อย อาจจะไม่รู้แม้กระทั่ง เมาท์ กับ คีย์บอร์ด ต่างกันยังไง คุณก็ยังสามารถที่จะเนรมิตหน้าเว็บเพจให้ออกสู่สายตาคนทั่วโลกได้โดยใช้เวลาเพียงไม่นาน สิ่งที่สำคัญคือ ไม่กลัวที่จะเริ่มต้น หาให้มาก ถามให้บ่อย และทำให้ต่อเนื่อง

     ข้อควรปฏิบัติโดยจะขาดมิได้ นั่นคือพื้นฐาน ในข้างต้นที่ได้กล่าวไว้ ทีี่ว่า "ทันใดที่คุณได้รู้จักกับคำว่า HTML เท่านั้นคุณก็ บวก 1 แล้ว " นั่นถือเป็นจุดเริ่มต้นที่ยิ่งใหญ่ทีเดียว เพียงแต่ว่าหลังจากที่คุณได้รู้จักแล้วอยากจะทำความคุ้นเคย มีปฏิสัมพันธ์ สานต่อไปหรือไม่อย่างไร ทันทีที่คุณได้รู้จักจักกับคำว่า แท็ก คุณก็ได้ก้าวล่วงสู่โลกของโปรแกรมมิ่งโดยไม่รู้ตัวแล้ว HTML มีส่วนสำคัญในการทำงานที่เรียกอย่างชาวบ้านๆ ว่า แท็ก (ถึงจะชาวบ้านแบบฝรั่งก็เหอะ) โดยส่วนประกอบตรงนี้เราจำเป็นจะต้องเรียนรู้เอาไว้ เพื่อเป็นพื้นฐานในการก้าวสู่บทต่อไป อีกอย่าง HTML มันไม่ได้ยากอย่างที่คิดหรอก

     ก้าวต่อไป ซึ่งเชื่อว่าผู้ที่กำลังอ่านอยู่นี้ได้ทำความคุณเคยมาแล้วในระดับนึง ไม่มากก็น้อย (ไม่มี choice ที่ 3 ให้เลือก) นั่นก็คือ PHP เจ้าตัวนี้เองที่ทำให้หลายๆ คนเกิดความท้อใจที่จะตามจินตนาการของตัวเองต่อไป PHP นี้จริงๆ จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่าย มันขึ้นอยู่กับว่ารู้หรือไม่รู้ เมื่อรู้แล้วเข้าใจแค่ไหน เมื่อเข้าใจแล้วจะนำไปประยุคใช้ได้อย่างไร อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับความพยายามของแต่ละบุคคล

     1% คือพรสวรรค์
     39% คือภูมิความรู้และประสบการณ์
     60% ที่เหลือความมานะอุตสาหะของคุณเอง

     ต่อให้มีแค่ข้อสุดท้ายนั้นเราก็ยังสามารถที่จะเขียนหน้าเว็บขึ้นมาได้อย่างน้อยก็ 1 หน้า แล้วจึงต่อยอดไปยังส่วนอื่นๆ ต่อไป 

     สุดท้าย สิ่งที่จะเป็นตัวกระตุ้นให้คุณสามารถเขียนเว็บได้อย่างรวดเร็ว หรือเรียกว่าเก่งขึ้น นั่นคือ (อุปไว้แปบนึง) แต่ก่อนที่จะบอกไปจะขอตั้งคำถามไว้ก่อนว่าคุณมีความสนใจหรือตั้งใจกับการเขียนเว็บมากน้อยแค่ไหน หากคุณสนใจอย่างมากมายแล้วละก็เปิดกะโหลกไว้รอรับได้เลย แต่หากคุณแค่สนใจเพียงเพื่อทำอะไรแก้เซ็งไปวันๆ ขอแนะนำว่าไปทำอย่างอื่นที่มันใช้เวลาไปโดยไม่เสียเปล่าจะดีกว่า อีกคำถามสุดท้ายคือ คุณเคยได้ยินมั๊ยว่าการให้คือการรับ ทันทีที่เราได้เป็นผู้ให้ทันใดนั้นคุณย่อมเป็นผู้รับเช่นกัน คำถามนี้คุณผู้อ่านไม่จำเป็นต้องตอบ เพียงแต่ผู้เขียนอยากจะสื่อออกไปว่า การที่เราได้รับรู้ประสบการณ์อะไรใหม่ๆ จงอย่าลืมที่จะถ่ายทอดประสบการณ์นั้นๆ สู้บุคคลอื่นที่เขามีความสนอยู่ให้พร้อมที่จะได้รับการเรียนรู้จากตัวคุณด้วยตัวคุณเอง ซึ่งตรงนี้เองจะเป็นจุดที่คอยพลักดันคุณให้เก่งขึ้นไปได้อย่างรวดเร็ว

สรุปสั้นๆ ตรงนี้ว่า อยากเก่งต้องสอน
สอนในเรื่องที่เขายังไม่รู้ และเสาะหาความรู้เพื่อที่จะมาสอนเขา
เราจะเป็นผู้ให้และผู้รับในขณะเดียวกัน

ตอนนี้ .::{เปรียว}::. มีศิษย์ติดสอยห้อยตามแล้ว 2 คน อิอิ